گزارش کارورزی دانشجو معلم
روزی که همیشه آرزویش را داشتم برای رفتن به مدرسه به عنوان دانشجو معلم و همیشه از بچه هایی که ترم بالا بودند حسشان را می پرسیدم سرانجام نوبت خود من رسید و آموزشی روز کارورزی را برای دانشجوهای ترم 4 مشخص کرد وقتی متوجه شدم در تاریخ 9/8/94 باید به مدرسه بروم هنوز باور نکرده بودم اما روزی که دیر یا زود باید فرا می رسید. من شب قبل رفتن به مدرسه به عنوان کارورز احساسم قابل گفتن نیست اما نمی توان از این غافل شد که خیلی خوشحال بودم و احساس غرور می کردم که به عنوان معلم آینده به مدرسه می روم تا تجارب لازم را از پیسکوتان کسب کنم و بتوانم روی عملکردهای خودم کار کنم تا نتیجه خوبی برای نمود و دانش آموزان آینده داشته باشد. آن شب به همه دوستان ، آشنایان نیز گفته بودم که قرار است فردا به مدرسه بروم و آنها برایم آرزو موفقیت می کردند اما نمی دانم چرا به هم می گفتند از خدا برایت صبر می خواهیم!
قابل ذکر است که استرس زیادی خود را پنهان نکنم چون از برخوردهایی که قرار است اتفاق بیفتد خبری ندارم. امشب برخلاف شبای دیگر که اصولاً باید زود بخوابم تا فردا صبح که شیفت صبحی مدرسه ای که من باید با دوستانم به آنجا بروم است اما از استرس زیادی خوابم نمی برد مثل شب کنکورم. بالاخره صبح شنبه فرا رسید با این که شب را کامل نخوابیده بودم اما باز سرحال بودم و نگذاشتم چیزی باعث این ذوق و خوشحال من بشود. وقتی به حیاط دانشگاه رفتم منتظر دوستم بودم تا برویم و معرفی نامه را بگیرم کمی معطل شویم که اولین روز کارورزی باران شدید می گرفته بود اما با همه ی این اوصاف توانستیم مدرسه مربوطه را پیدا کنیم و خودمان را به آنجا برسانیم وقتی با دوستانم وارد مدرسه شدم ابتدا یاد دوران دانش آخری خودم برای تداعی شد و خیلی دوست داشتم که دوباره به همان زمان برگردم اما...
